Zbiór opowiadań Laury van den Berg to historie o kobietach, które znalazły się w sytuacjach trudnych, nietypowych, traumatycznych. To kobiety na rozdrożu, niepewne, zagubione, poszukujące. Autorka portretuje je w sytuacjach kryzysowych, przełomowych. To będzie więc pobyt w szpitalu psychiatrycznym, pozornie lekka wycieczka, podczas której nic nie będzie takie, jakie miało być, wyprawa na Islandię, która okaże się być ostatnią szansą na wspólny czas z siostrą, szukanie przyjaciółki, która zawładnie życiem bohaterki, nietypowy sposób na pracę polegającą na wcielaniu się w zmarłe żony i partnerki itd.
Van den Berg kreuje świat, który potocznie można by określić jako dziwny. W tle delikatnie pojawia się to, co niewytłumaczalne, lekko magiczne, ale nie są to motywy dominujące wbrew temu co sugeruje okładka. Autorka stawia raczej na atmosferę - mroczną, duszną, oblepiającą i powodującą niepewność a nawet lęk. Ten klimat wciąga jak studnia bez dna i pozostaje w pamięci na długo po lekturze.
W opowiadaniach Amerykanki powtarzają się te same motywy. Jest więc las - dziki, niebezpieczny, pełen tajemnic. Ważna jest podróż - samochodem, pociągiem, samolotem. To moment na zwierzenia, ale także na uwolnienie swoich pragnień, zrobienie czegoś nietypowego, wbrew sobie. W wielu tekstach pojawiają się siostry - główną bohaterką jest jednak ta, która nie odniosła sukcesu, gorzej sobie radzi w życiu. Pojawia się także trauma - najczęściej związana z utratą, samotnością.
Trzymam wilka za uszy to ciekawy, godny uwagi zbiór, który uwodzi atmosferą i kobiecymi bohaterkami.
Moja ocena: 4,5/6
Laura van den Berg, Trzymam wilka za uszy, tł. Dobromiła Jankowska, 208 str., Wydawnictwo Pauza 2021.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz