Czwarta książka Louisa to czwarte oblicze jego samego i jego rodziny. Monique to matka, o której wspominał w innych książkach, ale dopiero w tej opisuje dokładniej jej życie i tytułową metamorfozę. Louis porusza się w tym samym kręgu tematów - różnicach klasowych, biedzie, trudnościach związanych z wyrwaniem się ze środowiska, ale w każdej swojej książce nakreśla je z innej strony. W tej książce dominującym tematem jest wstyd, ale i to, że można coś ze swoim życiem zrobić. Tak jak Monique, która w wieku czterdziestupięciu lat porzuca przemocowego (kolejnego) partnera i stawia na siebie. Syn jej kibicuje i wspiera, co nadaje tej książce niewyczuwalny dotąd ton czułości.
Niech to jednak nie będzie odczuciem mylnym. Louis jest, jak zawsze, szczery do bólu i zawarł w Zmaganiach sceny trudne i chwytające za serce, jak ta gdy matka neguje i ignoruje jego chorobę, bo zwijanie się z bólu to zachowania przynależące do wyższej klasy. To znowu obrazy z dzieciństwa, które nie tak powinno wyglądać, naznaczonego biedą, niezrozumieniem i poczuciem niższości.
Monique udaje się wyrwać z prowincji, rozpocząć nowe, inne życie w Paryżu, które jednak nie oznacza awansu do wyższej klasy. Jest jednak dla niej wyzwoleniem, uwolnieniem od przemocy i biedy.
To bardzo krótka książka, ale niosąca wiele emocji, każde zdanie to czysta treść. Tu nie ma wypełniaczy, opisów, zbędnych słów. Największą siłą jest osobisty aspekt tej prozy i szczerość autora.
Moja ocena: 5/6
Édouard Louis, Zmagania i metamorfozy kobiety, tł. Joanna Polachowska, 80 str., Wydawnictwo Pauza 2022.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz