"Basia i tablet" Zofia Stanecka, Marianna Oklejak

To kolejna opowieść o Basi, którą bardzo chętnie czytamy. Chodzi w niej bowiem o tablet - gadżet, który może być przydatny, ale najczęściej denerwuje. Na przykład, gdy dziecko spotyka się z kolegami, a tam grupa chłopaków wisi nad jednym tabletem i obserwuje, jak jeden z nich gra. Albo gdy dziecko chce wreszcie wspólnie pobawić się lego, a zaproszony gość pyta od drzwi, gdzie tablet. Albo gdy wpatrzone w ekran dzieci nie wiedzą, co się wokół nich dzieje. Na szczęście mamy w domu tylko jeden tablet, do tego stary.

U Basi w domu nie było tabletu wcale, dopóki nie sprezentował go Jankowi Antek. Używany, pęknięty, ale tablet! Niestety urządzenie bardzo szybko doprowadzi do kłótni Dzieci przestają pomagać, nie są zainteresowane placem zabaw, za to wpatrują się w ekran. I walczą o pierwszeństwo w graniu. Gdy po przyjeździe na urlop, Basia rezygnuje ze wspólnego wyjścia, bo kusi ją tablet, mama ma dość. To okazja, by wytłumaczyć dzieciom, czym jest nałóg czy też nauk, jak to słowo zrozumiała Basia. Na szczęście rodzina Basi potrafi jeszcze spędzać czas razem, przytulać się, wspólnie grać i się kitwasić na łóżku. To ostatnie słowo mnie absolutnie zaskoczyło - nigdy go wcześniej nie słyszałam.

A teraz czas na mój coming out. Basia w nocy nakryła mamę łupiącą w łóżku na tablecie. W owocki. No więc, ehem, ja też w nocy łupię w łóżku w owocki, a właściwie w cukiereczki. I to jest pierwsza wspólna cecha mamy Basi i moja. Odetchnęłam z ulgą, bo dotąd wychodziło na to, że moje wychowanie to marna namiastka cierpliwości i pomysłowości basinej mamy.

 


Zofia Stanecka, Marianna Oklejak, Basia i tablet, 24 str., Literacki Egmont, Warszawa 2018.