środa, 12 maja 2010

Remo H. Largo "Wiek dziecięcy. Indywidualność dziecka jako wyzwanie wychowawcze"


Remo H. Largo jest szwajcarskim profesorem pediatrii i autorem kilku książek, dotyczących wychowania. Od dawna polecano mi jego pozycje, które są klasykami w krajach niemieckojęzycznych, więc wreszcie sięgnęłam po jedną z nich.

Książka skierowana jest do rodziców, wychowawców, nauczycieli. W jasno skonstruowanych rozdziałach Largo podaje czytelnikowi wiadomości, dotyczące rozwoju dziecka. Autor kładzie szczególną wagę na podkreślenie różnic między dziećmi, ich indywidualności w rozwoju oraz wpłwu tych faktorów na poczucie własnej wartości. To ostatnie powinno być jednym z głównych celów wychowania - troską rodzica powinno być wychowanie dziecka samodzielnego, pewnego siebie, stabilnego. Largo szkicuje sposoby osiągnięcia tego. W osobnym rozdziale analizuje wpływ środowiska oraz podłoże genetyczne w rozwoju dziecka. Istotnym jest również zaspokojenie podstawowych potrzeb dziecka - fizycznych i emocjonalnych oraz budowanie więzi między dzieckiem, a rodzicem czy nauczycielem. W ostatnich rozdziałach Largo szczegółowo opisuje swoją koncepcję wychowania zorientowanego na dziecko, którego rolą jest wspieranie dziecka w rozwoju. Profesor opisuje również wychowanie autorytarne i antyautorytarne, porównując te dwie koncepcje ze swoją teorią.

Każdy rozdział zawiera krótkie podsumowanie najważniejszych informacji, umożliwiające szybkie przypomnienie wiadomości. Autor popiera swoje wypowiedzi licznymi przykładami z własnej praktyki lekarskiej, jak również wynikami badań przeprowadzanych przez niego. Wiele grafik ułatwia lekturę. Książka zawiera również podręczny słowniczek oraz bogaty spis literatury źródłowej.

Początkowo byłam nieco rozczarowana poradnikiem, oczekiwałam jednak czegoś innego. Pod koniec jednak, gdy autor przeszedł do wyjaśniania swojej teorii wychowawczej, książka stała się dla mnie wartościowa. To zdecydowanie pozycja dla rodziców, będących zwolennikami wychowania nie opierającego się na karach, zakazach i posłuszeństwie. Myślę, że ma szansę na znalezienie wiernych czytelników wśród zwolenników attachment parenting.
Moim zdaniem warto po nią sięgnąć, nawet jeśli nie jest się przekonanym do takiego stylu wychowania.

Moja ocena: 4/6

Remo H. Largo, Kinderjahre, Die Individualität des Kindes als erzieherische Herausforderung, 351 str., Piper.

12 komentarzy:

  1. Zainteresowałam się bardzo tym co napisałaś, bo książek Largo jeszcze nie czytałam, ale czy dobrze zgaduję, że Twoje rozczarowanie tym poradnikiem wypływa i z odmiennej koncepcji wychowania? Czy istnieją poradniki, które bardziej odpowiadały by Twojej wizji?
    Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie, to zdecydowanie moja linia. Jestem absolutnym zwolennikiem attachment parenting, więc i Largo do mnie przemówił. Rozczarowana byłam trochę formą i długim wprowadzeniem.

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja nie mam żadnego pojęcia o wychowywaniu dzieci, więc raczej powinnam coś nieco liznąć z tej tematyki... Co by nie świecić oczami, gdy ktoś zada jakieś poważne pytanie :)

    Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Mnie coraz bardziej interesuje temat wychowania, ponieważ jestem coraz bliżej założenia własnej rodziny. Już coraz więcej moich znajomych ma swoją pociechę, którą musi wychowywać, więc warto zbierać możliwe rozwiązania, żeby wychować samodzielne dziecko.

    OdpowiedzUsuń
  5. Anhelii temat robi się naprawdę interesujacy gdy się ma własne dzieci:)
    Adamie tak więc przyjemnej lektury.

    OdpowiedzUsuń
  6. Po "Babyjahre" zrezygnowalam z innych poradnikow i czytam tylko Largo. zdecydowanie moja linia.

    Aktualnie czytam (niestety) "Glückliche Scheidungskinder". Godna polecenia!

    OdpowiedzUsuń
  7. Bardzo fajnie napisane. Jestem pod wrażeniem i pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  8. Sam wiek dziecięcy jest bardzo ważnym etapem i moim zdaniem do niego należy jak najbardziej się przyłożyć. Dlatego ja każdemu mogę polecić przeczytanie artykułu http://wroclawianin.info/dziecko-na-smyczy/ gdzie dokładnie opisano wychowanie dziecka na smyczy.

    OdpowiedzUsuń
  9. Jestem pod wielkim wrażeniem. Świetny artykuł.

    OdpowiedzUsuń
  10. W sumie jeśli chodzi o same dzieci to jak najbardziej ważną kwestią jest ich wychowanie. Jednak moim zdaniem kobieta również powinna mieć czas dla siebie. Nawet niedawno czytałam na stronie https://whisbear.com/pl/blog/dzieki-tobie-czuje-sie-silna/ jak ważne są relacje pomiędzy dwiema kobietami.

    OdpowiedzUsuń