"W pierścieniu ognia", "Kosogłos" Suzanne Collins

Już prawie miesiąc temu przeczytałam drugi i trzeci tom trylogii Suzanne Collins. Po bardzo wciągających Igrzyskach śmierci cieszyłam się na przyjemną lekturę. Nie zawiodłam się - z przyjemnością i przede wszystkim z zapartym tchem śledziłam losy Katniss. Akcja rozwija się w zawrotnym tempie, autorce jednak udaje się utrzymać równowagę, tak że książka nie traci nic ze swojego realizmu. O ile w przypadku fantastyki możnaw ogóle mówić o realizmie. 

Nie będę opisywac treści książek, bo przekonana jestem, że większość czytelników ją zna. Zatrzymam się na chwilę przy wizji świata stworzonej przez Collins. Świata, w którym kontrola władzy sięgnęła zenitu, gdzie opór wydaje się być bezsensowny, a poddani, mimo ogromnego rozwoju technologicznego, żyją w sztucznie utrzymywanej nędzy i, powiedzieć można, zacofaniu. Trudno oprzeć się porównywaniu Panem ze światem nam współczesnym, trudno nie wierzyć w katastroficzną wizję naszej przyszłości. Czas na refleksje jest jednak dopiero po zakończeniu lektury. W trakcie fascynują losy Katniss.
Dziewczyna próbuje zrozumieć swoje uczucia, dorasta, dojrzewa i mimo woli wpada w sam środek rebelii, której symbolem się staje. Przyjęcie tej roli nie jest łatwą decyzją, która pociąga za sobą całkowite przewartościowanie życia dziewczyny. Nie ma tu miejsca na prywatność i słabość - liczy się tylko wspólna sprawa i walka.

Kosogłos chyba najmniej podobał mi się z całego cyklu. Katniss wprawdzie zmuszona zostaje do podejmowania decyzji, i to decyzji, które zawsze kogoś skrzywdzą, ale jej losy oddalają się od wspomnianego przeze mnie uprzednio realizmu. Ilość tragedii jaka spotkała ją w ciągu krótkiego przecież życia jest niewyobrażalna, aż trudno uwierzyć, że dziewczyna nadal funkcjonuje i nie popadła w szaleństwo. Ale to wszystko drobnostki, bo przecież czyta się dobrze, szybko, nie tyle czyta, co połyka w oka mgnieniu. Wszystkie trzy tomy przeczytałam z ogromną przyjemnością i jestem w stanie wybaczyć pani Collins potknięcia, bo przeniosła mnie w stan z lat młodzieńczych, gdy czytałam do oporu i żyłam w świecie książkowych bohaterów.

Moja ocena: 5/6

Suzanne Collins, Gefährliche Liebe, tł. Sylke Hachmeister, Peter Klöss, 432 str., Verlagsgruppe Oetinger.
Suzanne Collins, Flammender Zorn, tł. Sylke Hachmeister, Peter Klöss, 432 str., Verlagsgruppe Oetinger.