"Bez oręża" Zofia Kossak-Szczucka

Ostatni tom o Krzyżowcach już za mną. Była to lektura bardzo satysfakcjonująca, z przyjemnością zatopiłam się w prozę tak wysokiej klasy. 

Kossak opisuje kolejny etap walki o Grób Pański. Jerozolima po nieszczęsliwych rządach Wita Luzytańskiego jest ponownie w arabskich rękach, a na kontynencie wydaje się to nikogo nie obchodzić. Wenecja ńscy kupcy widząc możliwość zarobku namawiają dzieci do krucjaty. Opętane niebiańskimi wizjami dzieci ruszają do Wenecji, by stamtąd wyruszyć na ratunek Grobu Pańskiego. Ze względu na opieszałość rycerstwa i słabą siłę przebicia umierającego papieża, dzieci wyruszaj ą same na pewną zgubę. Ich los porusza serca i rusza nowa krucjata. 

Równocześnie na nowego Króla Jerozlimy wybrany zostaje Jan de Brienne, który wcale nie ma ochoty na ten zaszczyt. Bardziej interesuje go ukochana Blanka, z którą potajemnie od dawna się spotyka. Rozstanie z zamężną Blanką jest dla niego tak trudne, że niezbyt obchodzą go losy przyszłego królestwa.

Autorka wprowadza jeszcze jeden bardzo ważny wątek - rodzenie się zakonu franciszkańskiego. Wraz z nią śledzimy pierwsze kroki Franciszka - wyśmiewanego, uważanego za przygłupiego wariata, który jako jeden pragnie walczyć bez oręża i żyć według Ewangelii. 

Tak jak w poprzednich powieściach zachwyca świetnie naszkicowane tło historyczne, mnogość wyrazistych charakterów oraz mimo licznych opisów wartka akcja. 

Zachęcam was do lektury powieści Kossak-Szczuckiej. Z zachwytem zatapiałam się w tej niespiesznej,  dopracowanej prozie, tak różnej od współczesnych powieści.

Moja ocena: 6/6

Zofia Kossak, Bez oręża, 307 str., Instytut Wydawniczy Pax 1983.