"Zimna krew" Theresa Monsour

Chyba jeszcze nigdy nie zdarzyło mi się nie dokończyć lektury kryminału. Książka Theresy Monsour jest jednak tak pasjonująca jak spis telefonów, a jej język na tyle toporny, że na stronie 45 książkę odłożyłam.

Samo zawiązanie akcji nie jest złe. Z wesela wraca podpita i nieszczególnie szczęśliwa druhna Bunny Pederson. Kobieta ma nieszczęście trafić na równie sfrustrowanego życiem Justice'a Tripa, który ją celowo śmiertelnie potrąca. Rozpoczynają się poszukiwania Bunny, w których udział bierze Justice. Równocześnie oglądająca telewizję Paris Murphy widzi informację o poszukiwaniach i rozpoznaje Justice'a. A właściwie nie rozpoznaje, potrzebuje niemal całego wieczoru, żeby sobie przypomnieć chłopaka, który chodził z nią do małej szkoły, był niezwykle dziwny, a ona się za nim wstawiała. Seriously? So long? Albo ta pani ma krótką pamięć, albo autorka musiała dopisać kilka stron, żeby ten pasjonujący rozdział objętościowo przestał przypominać szkolne wypracowanie. Pozostałe 45 stron to niezwykle zaskakujące retrospekcje, by ukazać jak straszne dzieciństwo miał Justice. 

Tę akcję może bym jeszcze łyknęła, gdyby nie język Monsour. A może tłumaczki? Gdy doszłam do tego fragmentu miarka się przelała:

"Była z nimi przez około rok, dopóki nie wpadła pod samochód pewnego jesiennego wieczoru, wracając ze sklepu do domu. Zostawiła tatę Tripa z tyłu, żeby zamknął. To było w ciemnej, bocznej uliczce."

Nie wiem jak wy, ale ja tego nawet nie rozumiem.

Moja ocena: 1/6

Theresa Monsour, Zimna krew, tł. Anna Łaskarzewska, 304 str., Wydawnictwo Aurum 2009.