"Jądro ciemności" Joseph Conrad

Jądro ciemności nie jest książką, która nadaje się do słuchania w samochodzie. Nie wykluczam, że można w pełni docenić tę powieść, koncentrując się tylko na słuchaniu, ale mnie było trudno osiągnąć wystarczający poziom uwagi i skupienia. Niestety dlatego umknęło mi wiele smaczków, bogata symbolika i piękno języka, siłą rzeczy zwracałam uwagę przede wszystkim na akcję.

Marlow i inni marynarze siedzą na pokładzie statku, który czeka na odpływ, by móc wypłynąć z Tamizy na pełne morze. Statek delikatnie kołysze się na falach, a nocna pora nastraja do rozmów. Marlow zaczyna wspominać swoje przygody, które układają się w pewnego rodzaju spowiedź. Jako młody człowiek podejmuje pracę na statku, którego rewir jest w ówczesnym Kongu Belgijskim. Marlow wyrusza wgłąb kraju, by dotrzeć do stacji prowadzonej przez legendarnego Kurtza. To tajemnicza, fascynująca postać, wzbudzająca w ludziach skrajne odczucia. 

Podróż przez Kongo to podróż w otchłań - ciemność, mrok, przytłaczająca dżungla obezwładniają czytelnika. Marlow zagłębiając się w kontynent, eksploruje tajniki swojej duszy, by dotrzeć do tytułowego jądra ciemności. Powieść Conrada to przygnębiający obraz maskary rdzennej ludności Konga, na jaką przyzwolił belgijski król Leopold II. Afrykanie to materiał, siła robocza, której nie zostaje nadana żadna ludzka cecha. Czytelnika paraliżuje i zawstydza stosunek Europejczyków do rdzennych mieszkańców kontynentu. Podróż przez Afrykę zmienia ludzi, wydobywa z nich najbardziej nikczemne cechy. 

To przygnębiająca, depresyjna powieść, która wymaga o wiele więcej uwagi, niż ja jej poświęciłam. Powinnam teraz sięgnąć po książkę i jeszcze raz przeanalizować symbolikę i ukryte znaczenie książki Conrada. Nie wykluczam, że być może kiedyś to zrobię, na razie zadowolę sie tym, że w ogóle poznałam choć częściowo pisarstwo tego autora.

Moja ocena: 4/6

Joseph Conrad, Das Herz der Finsternis, tł. Manfred Allié, czyt. Christian Brückner.