Portret autora - Hans Fallada

Dziś obchodziłby urodziny, więc dobry dzień na przedstawienie jego sylwetki. Bo tak naprawdę, słyszeliście kiedyś o tym pisarzu?

To mi bardzo bliski niemiecki autor, który urodził się 21.07.1893 w Greifswaldzie jako Rudolf Ditzen. Był dzieckiem samotnym, wyobcowanym, które miało mało kontaktów z rówieśnikami ze względu na długą chorobę. I na wiele lat pozostał niespełnionym młodym mężczyzną, który pragnął sprostać wymaganiom ojca. Pisać zaczyna jeszcze jako ekspresjonista i jego pierwszych utworów zdecydowanie nie polecam. Popularność przyniosła mu dopiero napisana w 1931 r. powieść "Bauern, Bonzen und Bomben" a prawdziwym bestsellerem stała się książka "I cóż dalej szary człowieku?" z 1932 roku, którą bardzo polecam. To klasyczna powieść głęboko osadzona w ówczesnych realiach kryzysu światowego, opowiadająca o życiu młodej pary, walczącej o przetrwanie. To właśnie ta powieść pozwoliła mi zasmakować w Falladzie. Największe jego powieści powstały w idyllicznej wiosce Carwitz, gdzie próbował przetrwać II wojnę światową, unikając współpracy z nazistami i poświęcając się życiu rodzinnemu i pisaniu. Napisał m.in. piękne wspomnieniowe książki, które niestety dotąd nie zostały przetłumaczone na polski oraz śliczne opowiadania dla dzieci. Z końcem wojny powstała też powieść "Pijak", opisująca genezę i rozwój alkholizmu. Fallada opierał się tutaj na swoich własnych doświadczeniach - był alkoholikiem i był uzależniony od morfiny. Powieść pisał na skrawkach papieru, przebywając w więzieniu, aresztowany za rzekomą próbę zabójstwa ukochanej żony. To oprócz "Der Alpdruck" najbardziej osobista i rozrachunkowa powieść Fallady.

Najciekawsza jego powieść powstała tuż po wojnie - to pierwsza niemiecka powieść rozrachunkowa z nazizmem "Każdy umiera w samotności" - poruszająca i warta przeczytania.

Pisarz zmarł samotnie w Berlinie w 1947 roku.

Dziś można odwiedzić jego dom w Carwitz - na Pojezierzu Meklemburskim. Domem opiekuje się Stowarzyszenie Hansa Fallady, które również corocznie organizuje dni jego imienia, właśnie w drugiej połowie lipca.

Zapraszam na stronę internetową stowarzyszenia oraz na stronę Carwitz.

Trzy wytłuszczone przeze mnie tytuły ukazały się po polsku - może sięgnięcie po któryś z nich?

A skąd moje zamiłowanie do Fallady? Temu pisarzowi poświęciłam moją pracę magisterską, w której badałam problem izolacji w jego życiu i w jego trzech ostatnich powieściach, m.in. właśnie w "Pijaku" i w "Każdy umiera w samotności".

Wpisem o Falladzie chciałabym rozpocząć serię postów poświęconych portretom pisarzy mniej znanych, zapomnianych, klasyków, o których każdy słyszał, a nikt ich nie czytał:) Jak wam się ten pomysł podoba?

Zdjęcie pochodzi z www.buecher-wiki.de.