"Saga Sigrun" Elżbieta Cherezińska

Jeśli macie ochotę zatopić się w świat średniowiecznej Norwegii, w świat odważnych wikingów i dzielnych kobiet, w świat fiordów, surowych zim i niebezpiecznych gór, to sięgnijcie po książkę Elżbiety Cherezińskiej. Aż trudno uwierzyć, że Polka potrafiła napisać taką książkę. Nie brak tu bowiem znajomości realiów, obyczajów i religii ówczesnych mieszkańców północnej Norwegii.

Autorka snuje opowieść o życiu Sigrun, którą poznajemy jako dorastającą dziewczynkę, oczko w głowie ojca. Sigrun staje się panną na wydaniu, a na męża ojciec wybiera jej Regina - jarla z Namsen. Cherezińska opisuje życie mężatki Sigrun. Pory roku wyznaczają jego bieg - wiosną Regin wyrusza na wyprawy, a Sigrun samodzielnie zarządzając domem i służbą czeka i wspomina. Zima to czas długich nocy, ciemnych dni i śnieżnych zawieruch. Czas spędzany z mężem i dziećmi. Cherezińska opisuje dwa światy. Świat mężczyzn, którzy żyją po to, by walczyć. Chłopcy od najmłodszych lat szkoleni są na silnych i odważnych wojów, a ich marzeniem jest zasmakowanie prawdziwej walki. Świat kobiet to zarządzenie dworem, haftowanie, gotowanie, ziołolecznictwo, rodzenie synów i wreszcie czekanie na powrót męża. Każda kobieta musi nauczyć się radzenia sobie z ciągłą niepewnością, lękiem o los męża i syna oraz z oczekiwaniem.

Cherezińska kreśli nieco idealistyczną sylwetkę Sigrun, którą wszyscy kochają, której wszystko się udaje. Mnie ten idealizm nie przeszkadzał, z ciekawością śledziłam losy bohaterki, prędko przerzucając karty powieści. Nie przeszkadzają również opisy - Cherezińska poświęca wiele miejsca na przedstawienie natury, życia w średniowiecznej Norwegii, zawirowań politycznych, domowych zajęć, a przede wszystkim na opisy scen erotycznych. Trzeba przyznać, że udaje jej się miłość Sigrun i Regina oddać świetnie, bez zbytniego patosu i powtarzalności.

Powieść Cherezińskiej czyta się jak prawdziwą sagę - nie sposób ją odłożyć, chciałoby się czytać i czytać. Dlatego cieszy mnie, że autorka przygotowuje kolejny tom.

Podejrzewam, że nie sposób uniknąć porównań "Sagi Sigrun" do "Krystyny, córki Lawransa" - mnie to jednak nie dotyczy, bo ja na tej ostatniej raptem kilka tygodni temu poległam. Dzięki "Sadze Sigrun", Krystyna dostanie jeszcze jedną szansę.

Dodać jeszcze muszę, że bardzo podoba mi się pomysł dodania do powieści mapki i kalendarium. Dla wydawnictwa wielka pochwała za interesującą okładkę.

Moja ocena: 5/6

Elżbieta Cherezińska, Saga Sigrun, 405 str., Zysk i s-ka.