Biblijna historia Jakuba i jego rodu jest powszechnie znana, Diamant potrafi uczynić ją niezwykle interesującą. Te, wydaje się, niemal nudne dzieje opowiada z perspektywy kobiet. Narratorką jest Dina, jedyna córka Jakuba, która w swojej opowieści wybiega daleko w przeszłość. Dzięki opowieściom matki i ciotek potrafi opisać czas przed jej narodzinami, a przede wszystkim przybycie do obozu jej dziadka Jakuba, jego małżeństwo z Leą i Rachelą oraz ich siostrami, a następnie narodziny kolejnych dzieci. Kolejna część powieści to już dzieciństwo Diny, jej dojrzewanie i w końcu wiek dorosły.
Ta książka to fascynująca opowieść o ówczesnych czasach, panujących zwyczajach, życiu w ziemi Kanaan, o współistnieniu wielu bogów, wśród których poczyna się wyróżniać Eli - jedyny bóg Jakuba. Diamant niezwykle barwnie opisuje życie potomków Izaaka, nadając biblijnej historii indywidualny rys.
Najważniejsze jednak w tej powieści są kobiety. To bowiem przede wszystkim pochwała kobiecości i seksualności. To niezwykle inspirująca książka o sile kobiet i ich ścisłym związku z naturą. Dina wyrasta otoczona miłością matki i córek. Jest wyczekiwaną jedyną córką Jakuba, rozpieszczaną przez wszystkich. Dziewczynka czerpie to, co najlepsze od każdej z kobiet. Każda z nich ma inny charakter i inne mocne strony, tak że Dina może odebrać od nich to, co najlepsze. Od dzieciństwa wie, że kobiety mają swoje tajemnice i ukrytą siłę. Żaden mężczyzna nie waży się wstąpić do czerwonego namiotu, gdzie co miesiąc wszystkie kobiety razem zamieszkują na trzy dni, by celebrować kolejne księżycowy miesiąc. To czas odpoczynku od prac domowych, czas rozmów i wspólnych plotek. Kobiety wzajemnie masują sobie stopy, układają włosy, oliwią ciała. Te procesy są dla małej Diny tak naturalne, że z niecierpliwością oczekuje własnego wejścia w wiek kobiecy, pragnie jak najszybciej przynależeć do tej wspólnoty kobiet. W ukryciu czerwonego namiotu rozgrywają się także wszystkie dramaty i radości kobiecego życia - tu rodzą się maleństwa, tu umierają matki i dzieci podczas porodu, tutaj karmi się maluchy piersią, tutaj pociesza kobiety, które nie mogą zajść w ciążę. Jedna z ciotek Diny - piękna Rachela, uczy się od przyjaciółki sztuki położnictwa, więc dziewczyna od małego poznaje ścisły związek między życiem, a śmiercią. Wie, jak ważne jest wsparcie innych matek, przyjaciółek, które podtrzymują podczas porodu, wspierają w połogu, służą dobrą radą i piersią, gdy matka umiera przy porodzie. Diamant niezwykle pięknie przedstawia tę siłę kobiet, które poza namiotem służą mężczyznom i akceptują ich przewagę.
Z ogromną przyjemnością przeczytałam tę zmysłową książkę, podziwiając ówczesne kobiety za ich odwagę i akceptację związku z naturą, za to, że tak dobrze znały własne ciała i nieomylnie odczytywały ich znaki.
Moja ocena: 6/6
Anita Diamant, Czerwony namiot, tł. Katarzyna Kaliska, 414 str, Rebis 2009.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz