"Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną" Dorota Masłowska

Pewnie jestem ostatnią blogerką, która jeszcze nie czytała Masłowskiej. Wiele razy pisałam, że niechętnie sięgam po bestsellery i nowości, więc Wojna polsko-ruska musiała odczekać na swoją kolej. Trudno mi jednoznacznie ocenić moje odczucia, na pewno nie jestem zachwycona ani oczarowana. Doceniam jednak nowatorskość języka i narracji. Ale właśnie z tego powodu lektura tej książki była dość mozolna. Najpierw potrzebowałam sporo czasu, by przyzwyczaić się do stylu powieści, początkowo wymagała ona ode mnie więcej koncentracji niż dzieła klasyków:) Gdy jednak wpadłam w rytm monologu Silnego, dość szybko przewracałam strony.

Nie powiem, że fabuła mnie zniesmaczyła, bo trudno mnie w tej kwestii zaszokować ale jednak w jakiś sposób mnie odstręczała. Zarzekałam się wiele razy, że wolę czytać o ludzkim dnie niż sentymentalne powieści z Toskanią w tle, ale bagno Masłowskiej mnie wręcz odrzucało. To kręcenie się między jedną, a drugą kreską amfy, jakieś imprezy, brudny seks, marnowanie życia i, pardon my English, pieprzenie o byle czym mnie miejscami bardzo denerwowało.

Abstrahując jednak od treści, podziwiam Masłowską za pomysł, treść, język, wprowadzenie swojej postaci do powieści, znajomość? środowiska i niezwykłe oddanie sposobu myślenia Silnego i jego znajomych. Podobał mi się jej, mimo wszystko, subtelny humor, ironiczne spojrzenie na świat, wytknięcie kiczu i sposób w jaki mimochodem ilustruje małomiasteczkowy świat. 

Mimo że jest to w moim odczuciu książka z gatunku męczących, to jednak zaliczyłabym ją do kanonu współczesnej literatury polskiej i cieszę się, że wreszcie po nią sięgnęłam.

Moja ocena: 4/6

Dorota Masłowska, Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną, 240 str., Wydawnictwo Lampa i Iskra Boża 2005.