poniedziałek, 24 lutego 2025

"Soho" Fiona Mozley


Fabuła powieści Fiony Mozley osnuta jest wokół jednej ze starych kamienic w londyńskiej dzielnicy Soho. To miejsce jest punktem stycznym licznych bohaterów tej książki. Na wyższych piętrach rezydują prostytutki, z których dwie poznamy bliżej. Jedna z nich porzuciła już ten fach i jest opiekunką młodej dziewczyny. Razem utrzymują na dachu budynku ogródek, razem gotują, śpią i spędzają dnie. Właścicielką kamienicy jest Agatha, dziedziczka ogromnej fortuny swojego ojca, która tkwi w sporze z przyrodnimi siostrami, którym nie przypadło nic ze spadku po ojcu. Agatha planuje wyburzenie kamienicy, bo zwolnić miejsce na nowoczesne mieszkania. Pod kamienicą natomiast koczują kloszardzi z ich samozwańczym królem. W tych podziemiach krąży też zaginiona Cheryl, która poszukuje własnej tożsamości. Mamy też młodego aktora, który zatrudniony został do wątpliwej produkcji, pełną nadziei na lepszy świat policjantkę, bogatego chłoptasia uwikłanego w niezbyt szczęśliwy związek oraz licznych gości burdelu.

Ta powieść zaczyna się ciekawie, zapowiada emocjonującą walkę między starym Londynem a pędem do nowości, między bogactwem a biedą, między kobietami a mężczyznami. Niestety te oczekiwania nie zostały spełnione. Zastanawiałam się długo, czego w tej powieści zabrakło, bo i językowo jest dobra, i postaci ciekawe. Wydaje mi się, że w tej mnogości wątków siada napięcie, znika gdzieś główny wątek, a autorce nie udaje się utrzymać uwagi czytelniczki. Na początku bardzo podobała mi się kreacja domu publicznego, ukazanie perspektywy prostytutek, a także postać Agathy, ale z czasem straciłam zainteresowanie całą akcją, która rozmyła się na wiele pobocznych wątków. Samo zakończenie zupełnie mnie nie zaskoczyło, było spójne z kreacją prostytutek i odebrałam je jako naturalną konsekwencję wydarzeń. 

"Soho" to powieść z rodzaju tych,  w których wszystko (czyli pomysł, postaci, język) się zgadza, ale niestety nie wzbudzają we mnie większych emocji.

Moja ocena: 3/6

Fiona Mozley, Soho, tł. Agnieszka Walulik, 416 str., Wydawnictwo Pauza 2024.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz