Jedenaście opowiadań o związkach. Mężczyźni są tacy, jak się od początku spodziewamy. Roszczeniowi, manipulacyjni, pewni siebie, nawet jeśli na pozór wyglądają na dżentelmenów, to ich działania skupiają się na utrwalaniu patriarchatu. To nie są ewidentnie przewinienia, ale podskórne, delikatne, podstępne zniewalanie kobiet czy dzieci. Ale, kobiety też nie są tu święte. Bywają podejrzliwe, kierują się emocjami, szpiegują, ale w gruncie rzeczy czynią to wszystko, bo są traktowane przez swoich mężów opresyjnie.
Bužarovska opisuje różne rodziny i różne środowiska – jest mąż ginekolog, który chętnie rozprawia z kolegami i prezentuje swoje obrazy, jest mąż, który zamęcza żonę czytaniem wierszy, ale jest i taki, który nie toleruje rodziny żony i gloryfikuje dziecko, albo inny, który dobiera żonie kochanka, ale jest też żona, która po zakrapianej imprezie porywa się na skok w bok. Jest dziecko, które kradnie i dziecko, które umiera. Jedenaście światów, w które, dzięki potoczystej narracji autorki, wchodzi się od pierwszego zdania. W tych światach poruszamy się w dusznych związkach, obserwujemy kobiety uwięzione w małżeństwach, a w tle dostrzegamy macedońskie społeczeństwo.
Autorka pisze bardzo celnie, dosadnie, czasem kąśliwie, szkicuje ciekawe postaci, wiarygodne charaktery, które mogą służyć jako lustro dla każdego społeczeństwa. Polecam!
W Polsce te opowiadania ukazały się nakładem Biura Literackiego, pod tytułem "Mój pan mąż", w przekładzie Doroty Jovanki Ćirlić.
Moja ocena: 5/6
Rumena Bužarovska, Mein Mann, tł. Benjamin Langer, 171 str., Suhrkamp 2021.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz